Alternatif sanat alanı olarak kullanılan Galeri Vitrin, Zeynep Gürler’in Kabuk sergisine ev sahipliği yapıyor.

Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan sertçe bölümdür, kabuk. İçindekini koruyabilecek, onu muhafaza edecek bu yapıyı oluşturmak için ince ince, ipliklerle dokunan bu Kabuk, bütünlüklü hissetme çabasının bir temsilidir. Dokunması esnasında elin tekrar eden her bir hareketi, bir araya getirme, iyileştirme gayesi taşır.

Dokuyarak, ağ örerek yazılan bu hikaye, bir dönüşüm sembolüdür. Onu var eden coğrafyanın birbirine tutturulan, iç içe geçirilen hikayelerinin bitiminde bir Kılıf olarak, bir şeyi korumak için kendi biçimine göre, çoğunlukla yumuşak bir kap olarak karşımızda belirir.

Yerleştirmede kullanılan malzeme, Ursula K. Le Guin’in Kadınlar Rüyalar ve Ejderhalar adlı kitabında sanat tarihçi Elizabeth Fisher’ın çuval kuramı üzerinden gerçekleştirilen söylemlerine de işaret eder. Le Guin’in ilk kültürel gerecin sivri bir mızrak yerine içi doldurulacak bir nesne olması gerektiği düşüncesinden hareketle insanın yaşamla kurduğu ilişkiyi, arka planda kalanların hikayeleri üzerinden irdelemeye bizi davet etmesi gibi jüt kumaşın sökülerek elde edilen ipliklerle gerçekleştirilen bu serbest dokumada, üst üste atılan her bir düğüm, Le Guin’in sözünü ettiği yaşamdaki bağlantılar üzerine düşündürmeyi hedefler. Hikayeler dinleyerek ve anlatarak dokunan ‘Kabuk’, sanatçının kendi hikayesinden yola çıkar ve birçoklarının hikayesini kapsar.