Shinya Kawatsura ile son filmi “Mayoiga Burnu” ve nezaket üzerine kısa bir sohbet

Okuma Modu

Bu yıl Japonya ile Türkiye arasındaki diplomatik ilişkilerin 100. yılı kutlanıyor. Bu kutlamalar kapsamında Japonya Büyükelçiliği tarafından 11-14 Ocak tarihleri arasında 18. Ankara Japon Filmleri Festivali‘ni düzenleniyor. Festivalin ilk gününde gösterilen Mayoiga Burnu filminin yönetmeni Shinya Kawatsura ile film üzerine konuştuk.

Film, ailesini ve sesini kaybeden 8 yaşındaki Hiyori ve 17 yaşındaki kaçak Yui’nin yaşlı bir kadın olan Kiwa ile karşılaşmalarını ve yaşadıklarını konu alıyor. Kiwa onlara, bir burnun üzerinde denize bakan, hafif harap olmuş eski bir evde kalacak bir yer teklif eder. Kiwa’ya geçici bir hevesle katılmalarına rağmen iki kız, kayıp gezginlere göz kulak olduğu söylenen ve efsanevi bir ev olan Mayoiga’da, Kiwa’nın sıcak misafirperverliğinde teselli bulur. Her iki kızın da yaralı kalpleri yavaş yavaş iyileşmeye başlar. Ta ki bir gün Kiwa’nın “Fushigitto” adını verdiği çeşitli tuhaf varlıklar evin çevresinde ortaya çıkmaya başlayıncaya kadar…

Bu film Sachiko Kashiwaba`nın çocuk öyküsünden esinlendiğini biliyoruz. Bu eseri filme dönüştürmeye nasıl karar verdiniz?

Kawatsura: Aslında bu fikir yapımcılarındı ve bu benim de hoşuma gittiği için böylece bu projeye başlamış olduk.

Peki, film ile esinlenen eser arasında ortak yönler ve farklar neler?

Eserde tsunami ve deprem felaketi detaylı olarak yazılmıştı. Filmde bunu değiştirmeyip aynı şekilde tsunami ve depremin bıraktığı görüntüyü göstermeye çalıştık. Bunun dışında, felaketin yarattığı büyük şok kitapta daha detaylı yazılmıştı, fakat bu bir animasyon olduğu için bu şok ve şiddeti en aza indirgemeye çalıştık, bence eser ve film arasındaki en büyük fark bu.

Araştırdığım üzere filmin esinlendiği yer Tohoku bölgesindeki Otsuchi kasabası. Daha önce bu kasabayı ziyaret etmiş miydiniz? Buradaki deneyim ve gözlemlerinizi merak ediyorum.

Eserde yerin ismi açık bir şekilde yazılmamıştı, fakat ben arabamla gidip burayı aradığımda aklımdaki en yakın yer orası, yani Otsuchi kasabasıydı. Böylece yapımcılara rica edip, bu kasabanın filme aktarılmasını istedim.

Bu deprem ve tsunamiden etkilenen kasabadaki havaya rağmen “Mayoiga” isimli sıcak ve insanın kalbini ısıtan evi nasıl yarattınız?

Bu zor durumdan etkilenen insanların ayakta durabilmek için ihtiyacı olan şey, yardımsever, sıcak kalpli insanlardı. Ben de güzel yemekler yiyebilecekleri, lezzetli içecekler içebilecekleri sıcak bir yuva hayal ettim ve “Mayoiga”yı betimledim. Hiyori ve Yui de bu yuva sayesinde ayakta durabildiler ve zorlukların üstesinden beraber geldiler.

Bu evde nezakete dair hiçbir şey yokken Yui ve Hiyori, Kiwa Teyze sayesinde nezaketle sarmalandılar diyebiliriz öyleyse. Peki, eski halk masalı sahneleri filmin havasından daha farklı ve fantastikti. Bu sahneleri nasıl yarattınız?

Bu sahneleri ünlü bir animasyon sanatçısı yarattı. Onun farklı dünyasıyla bu sahneleri birleştirdik ve ortaya farklı bir hava çıktı. O yüzden o sahneler daha farklı bir imaja sahipti.

Japon mitolojisinden fırlamış Kappalar benim kafamdakinden çok daha farklıydı. Çok tatlılardı ve sıcak kalpli amcalara benziyorlardı. Bunu yaratırken nereden esinlendiniz?

Japonya’daki kırsal kesimlerde yaşayan amcalar ve teyzeler imajını yaratmaya çalıştım. Bir sorunla karşılaştığınızda size yardım etmeye çalışan nazik komşularınızmış gibi. Kappaları mitolojik bir varlıktan daha çok birey gibi göstermeye çalıştım. Türkiye’de de böyle kırsalda tatlı amcalar var mı?

Evet, ülkemizde de benzer şekilde kırsal kesimlere gittiğinizde sizi hoşgörü ve yardımseverlikle karşılayacak tatlı amcalarımız var. Son olarak, bu film izleyecek olan insanlara bir mesaj vermek ister misiniz?

Eğer kendinizi özgür hissetmiyorsanız, lütfen özgür olabileceğinizi hissedebileceğiniz yerler aramaya başlayın. Size nazik davranacak insanlarla dolu olan alanlar arayıp orada kendinize de nazik olun. Bunu aramaktan asla vazgeçmeyin.